Elektrokoagulacja – Jakie są przeciwwskazania do elektrokoagulacji?
Elektrokoagulacja jest formą elektrochirurgii, która polega na zastosowaniu silnego prądu na skórę w celu rozbicia błon komórkowych i usunięcia zmian. Zabieg nie jest leczniczy, ale jest stosowany w leczeniu wielu schorzeń dermatologicznych. Osoby w ciąży, posiadające rozrusznik serca lub cierpiące na zaburzenia krzepnięcia krwi nie powinny poddawać się elektrokoagulacji.
Prezentowana treść powstała dzięki współpracy z beautiful-skin.pl
Elektrokoagulacja to rodzaj elektrochirurgii
Elektrokoagulacja to rodzaj zabiegu elektrochirurgicznego, który jest stosowany do niszczenia guzów. Ten rodzaj elektrochirurgii jest szczególnie przydatny do hemostazy chirurgicznej i niszczenia głębokich tkanek. Wiele rodzajów nowotworów może być leczonych za pomocą elektrokoagulacji. W szczególności, elektrokoagulacja jest często preferowana u pacjentów z małymi, niepowikłanymi rakami płaskonabłonkowymi i trichoepithelioma. W piśmiennictwie elektrokoagulacja bywa określana jako elektrodesykacja i kiretaż.
Elektrokoagulacja jest wykonywana na skórze pacjenta poprzez przepuszczenie przez tkankę prądu elektrycznego. Prąd ten jest często wysokiej częstotliwości, zmienny i powoduje koagulację na powierzchni skóry. Może powodować głębokie lub powierzchowne zniszczenie w zależności od oporu tkanki. Intensywność prądu elektrycznego zależy od powierzchni tkanki docelowej, długości kontaktu oraz zawartości wody w tkance. Prąd ten może być aplikowany za pomocą igły, ostrza lub okrągłej kuli, które są znane jako elektrody.
Elektrochirurgia wykorzystuje dwie elektrody, elektrodę rozpraszającą i elektrodę czynną. Elektroda rozproszona jest zwykle mocowana do uda lub biodra pacjenta, natomiast elektroda czynna jest trzymana przez chirurga. Te dwie elektrody są podłączone do urządzenia zwanego jednostką elektrochirurgiczną (ESU), które umożliwia przepływ prądu między nimi.
Stosuje się ją do usuwania zmian na skórze
Elektrokoagulacja jest nieinwazyjną procedurą, która wykorzystuje prąd o wysokiej częstotliwości do niszczenia zmian skórnych i pęknięć. Procedura ta jest wykonywana u pacjentów w znieczuleniu miejscowym i jest przydatna do usuwania powierzchownych zmian skórnych. Typowe rodzaje zmian leczonych za pomocą elektrokoagulacji obejmują tagi skórne, teleangiektazje, włókniaki i miażdżyce. Elektrokoagulacja może być również stosowana do usuwania zbędnego owłosienia oraz do leczenia zaawansowanych nadżerek skóry.
Elektrokoagulacja jest najbardziej skuteczna w przypadku zmian powierzchownych, takich jak piegi i tagi skórne. Zabieg ten wykorzystuje elektrodę w kształcie igły, która dostarcza prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości do ściśle określonego obszaru skóry. Prąd elektryczny powoduje, że skóra staje się sucha i łuszczy się, co powoduje usunięcie niechcianych komórek skóry.
Zabieg jest często wykonywany w etapach. Pacjenci mogą poddać się jednemu zabiegowi lub dwóm zabiegom oddzielonym o około jeden miesiąc. Elektrokoagulacja wiąże się z wysokim wskaźnikiem sukcesu. Jednak pacjenci powinni być starannie dobrani do tej procedury. Pacjenci, którzy mają wysokie ryzyko nawrotu, mogą nie być dobrym kandydatem do tej procedury.
Powoduje rozerwanie błony komórkowej
Elektrokoagulacja jest techniką chirurgiczną, która wykorzystuje energię elektryczną do niszczenia nieprawidłowej tkanki. Jest często stosowana do kontroli krwawienia podczas operacji lub po urazie. Działa poprzez przepuszczenie prądu elektrycznego przez elektrodę umieszczoną na tkance. Energia przechodzi przez końcówkę elektrody, która się nagrzewa. Powstały w ten sposób szok termiczny powoduje oparzenie tkanki. Technika ta jest czasami określana jako elektrofulguracja.
Elektrokoagulacja ma wiele zastosowań. Może być stosowana do oczyszczania ścieków przemysłowych i jest skuteczna w usuwaniu wielu zanieczyszczeń. Jest szczególnie przydatna w usuwaniu zanieczyszczeń, które są trudne do usunięcia innymi metodami, w tym całkowitych węglowodorów ropopochodnych, zemulgowanych olejów, zawiesin i metali ciężkich.
Elektrokoagulacja jest przydatna w kilku zastosowaniach chirurgicznych, w tym w niszczeniu głębokich tkanek i hemostazie chirurgicznej. Technika ta jest również korzystna w leczeniu małych, niepowikłanych raków płaskonabłonkowych i trichoepithelioma. Ważne jest jednak, aby wybrać odpowiedniego pacjenta do zabiegu. Pacjenci powinni przejść badania przedoperacyjne podobne do tych, które wykonuje się w przypadku miejscowego wycięcia. Idealnie, guz powinien mieć mniej niż cztery centymetry średnicy i powinien znajdować się poniżej odbicia otrzewnowego. Ponadto, przedoperacyjne USG pomoże określić głębokość inwazji i czy przerzutowe węzły chłonne pararektalne są zaangażowane. Ponadto chorzy z guzami położonymi przed przegrodą odbytniczo-pochwową nie nadają się do elektrokoagulacji.
Podobne tematy
